
Dwór wchodzi w skład zespołu dworsko-parkowego i swoimi tradycjami rezydencji ziemskiej sięga XVI wieku.
Budynek, który obecnie się tam znajduje powstał w pierwszej połowie XIX wieku. Ma kształt wydłużonego prostokąta z płytkim rytalitem i dobudowaną werandą w północno-wschodnim narożniku. W jego skład wchodzą trzy bryły:
- zachodnia (dwie kondygnacje),
- środkowa (półtorej kondygnacji)
- wschodnia (parterowa).
Elewacja pałacu jest o wystroju klasycyzującym z zachowanymi licznymi elementami detali architektonicznych jak:
- gzyms wieńczący,
- gzymsowe nadproża okienne,
- zdwojone kolumny w poziomie pierwszego piętra
- formy pilastrów na parterze.
W pałacu zachowała się oryginalna stolarka drzwiowa. W salonie zobaczyć można stiukową dekorację sufitu.
Pałac otoczony jest zabytkowym parkiem z drzewostanem liściastym. Zarówno pałac jak i park wpisane są do rejestru zabytków jako zespół dworsko-parkowy.